ఇది కధ కాదు 9 : తుది అశ్రు బిందువులు

తప్పించు కోడానికి చిన్న ప్రయత్నం కూడా చెయ్య లేదు రామరాజు. అతని మీద ఎన్ని నమ్మకాలు? ఎన్ని కధలు?? ఎన్ని అభియోగాలు? "మహిమలున్నాయంట అతనికి..! అతనికి గురిపెట్టిన తుపాకీ పేలదట. ఇక్కడ మాయమైపోయి అక్కడ ప్రత్యక్షమవుతాడట". ఈ నమ్మకాలకి అతన్ని పట్టుకున్న అళ్వారు నాయుడు, జామేదార్ కంచుయేనన్ లు అతీతులు కారు. అలాంటి అల్లూరి శ్రీ రామరాజుని ప్రభుత్వ ఉత్తర్వుల ప్రకారం ప్రాణాలతో పట్టేశారు. ఆలస్యం చెయ్యలేదు ఇక. ఒక నులకమంచం తెప్పించి  దాని మీద రాజుని పడుకోబెట్టి, అంగుళం కూడా శరీరాన్ని కదిపే వీలు లేకుండా తాళ్ల తో కట్టేశారు. రాజు ని సజీవంగా పట్టుకున్నట్లు మద్రాస్ కి టెలిగ్రాం ఇచ్చి,  ముందు కొయ్యూరు సైనిక శిబిరానికీ, అక్కడ నుండి కృష్ణదేవీ పేట కి తీసుకొస్తామని అక్కడి పోలీసులకి సమాచారం అందించారు. స్థానిక గిరిజనులని పిలిచి, రాజుని కట్టిన మంచాన్ని భుజాలకెత్తించారు. మంప గ్రామం నుండి కొయ్యూరు వెళ్ళాలి అంటే ఆరు మైళ్ళు అడవి లో వాగులు దాటి, వెదురు పొదలు దూరి ప్రయాణించాలి. ప్రయాణం మొదలైంది. మధ్యాహ్నం వేళకి కొయ్యూరు సరిహద్దులలోకి ప్రవేశించగా అప్పుడు జరిగిందో సంఘటన. తన బృందంతో పెట్రోలింగ్ చేస్తున్న అస్సాం రైఫిల్స్ అధిపతి మేజర్ గుడాల్ ఎదురయ్యాడు వీళ్లకి. విషయం తెలుసుకొని, రాజు ని తనకి అప్పగించవలసిందిగా ఆదేశించాడు.కంచుయేనన్ దానికి ఒప్పుకోకుండా మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీ ఆదేశాల మేరకు రాజు ని స్వయం గా కృష్ణదేవిపేట తీసుకెళ్ళి కలెక్టర్ కి అప్పగిస్తానన్నాడు. మరి రాజుని పట్టిస్తే వచ్చే డబ్బు, అంతకు మించి వచ్చే వెలకట్టలేని కీర్తినీ ఎవరు మాత్రం వదులుకుంటారు?? దీనితో ఇద్దరి మధ్యా గొడవ మొదలైంది. అది సంవాదం కాదు..  పక్కనే మంచానికి కట్టి వేయబడి ఉన్న రాజు ప్రాణాలు ఉండాలా? వద్దా?? అన్న విషయం మీద పరోక్షం గా జరుగుతున్న వాదన.గుడాల్ తన హోదానీ, అధికారాన్నీ, మొండితనాన్నీ ఉపయోగించి బెదిరించడం తో రామరాజుని అప్పగించక తప్ప లేదు కంచుయేనన్ కి.

మేజర్ గుడాల్ రామరాజుని తన శిబిరం వద్దకు తీసుకెళ్ళాడు. ఉద్యమానికీ, దాడులకీ సంబంధించి ఇద్దరి మధ్యా చిన్నపాటి వాగ్యుద్ధం జరిగింది. ఏ తెల్లవాడూ సమాధానం చెప్పలేని ప్రశ్నలున్నాయ్ రాజు వద్ద. తన పోరాటానికి బలమైన కారణం ఉంది. నిస్వార్ధమైన ఆశయముంది. న్యాయముంది. నిజాయితీ ఉంది. కానీ ఎదురుగా ఉన్న గుడాల్ చేతిలో గన్ మాత్రమే ఉంది. రాజు ని ఒక చింతచెట్టుకి కట్టివేయించాడు. అతని తల కి ముసుగు తొడిగించాడు. గన్ గురి చూసి కాల్చలేదు గుడాల్. గుండెల మీద పెట్టి కాల్చాడు. మూడుసార్లు తుపాకీ నిప్పులు కక్కింది. అల్లూరి శ్రీరామరాజు విడిచిన ఆఖరి శ్వాస అతనిచ్చిన గుండె ధైర్యం తో శత్రువులనీ, అతన్ని మోయబోతున్న గిరిజనులనీ, చెట్లనీ, పుట్లనీ, పువ్వులనీ ఎటువంటి వివక్షా చూపించకుండా స్పృశిస్తూ వెళ్ళిపోయింది. ఈ మన్యం వీరుడి చావు కి తను వెన్నుదన్ను గా నిలిచానని బాధ పడిందో?? లేకా  రాజుగారు  తన ఒడిలో  ప్రాణాలు విడుస్తున్నందుకు గర్వ పడిందో... ఆ చెట్టు.

రాజు మరణించిన విషయాన్ని మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీ కి వైర్లెస్ లో కొయ్యూరు నుండి సమాచారం పంపించాడు గుడాల్. ప్రాణాలతో పట్టుకున్న వాడిని ఎందుకు చంపవలసి వచ్చిందో సంజాయిషీ చెప్పమనడం తో "కొయ్యూరు చేరాక లఘుశంక కొరకు రాజు కట్లు విప్పమని కోరాడనీ,విప్పిన తర్వాత  తప్పించుకొని పారిపోడానికి ప్రయత్నించడం తో కాల్పులు జరుపవలసి వచ్చిందని" కధ అల్లి చెప్పాడు. తర్వాత రామరాజు భౌతిక కాయాన్ని అదే మంచానికి కట్టి  "బ్రిటీష్ సింహాసనాన్ని ఎదిరిస్తే... ఎవరికయినా ఇదే గతి పడుతుందనీ " గ్రామగ్రామానా ఊరేగింపు తీశారు.

చీకటి పడే సమయానికి రాజు శవాన్ని కృష్ణదేవీపేట కి చేర్చారు. రాజు సజీవం గా పట్టుబడ్డాడని మాత్రమే తెలిసిన  ప్రజలు , రాజు శవమై వచ్చాడని తెలిసి కలత చెందారు. "రూధర్ ఫర్డ్" మాత్రం గుడాల్ చేసిన పనికి అతని పై మండి పడ్డాడు. "తను చేసింది తప్పే అయితే... తనని సంజాయిషీ అడగవలసింది బెంగాల్ గవర్నర్ మాత్రమే అనీ, తనని ప్రశ్నించే అధికారం ఇక్కడ ఏ అధికారికీ లేదనీ" మొండికేశాడు మేజర్ గుడాల్. వేరే దారి లేక అతను అల్లిన కధనే యదార్ధ ఘటన గా ప్రకటించాడు రూధర్ ఫర్డ్.

ఎక్కడయితే కృష్ణదేవీపేట ప్రజలకి శ్రీ రామరాజు పరిచయమయ్యాడో, ఎక్కడ యోగిగా ఆధ్యాత్మిక బోధనలు చేశాడో, ఎక్కడ మన్యం వాసులకి ఆయుర్వేద వైద్యం చేసి ప్రాణాలు నిలబెట్టాడో, ఏ స్థలం లో పంచాయితీ పెద్ద గా తీర్పులిచ్చాడో, ఆఖరికి ఎక్కడ ఒక విప్లవకారుడై దర్శనమిచ్చాడో... సరిగ్గా అక్కడే , ఆ రామాలయం దగ్గరే ఆయన మృతదేహాన్ని ప్రదర్శనకి పెట్టారా రోజు.

నమ్మలేదు మన్యం..

తూటాలూ, తుపాకులూ ఆయన్నేం చేయగలవు??

అసలు అవతార పురుషులకి అంతం ఏంటి?

శ్రీ రామరాజు ఆ భద్రాద్రి రాముడి అవతారం. ఆయనకి చావేంటి??

కానీ ఊహలూ, నమ్మకాలూ గొప్పగా ఉంటాయి. వాస్తవాలు తట్టుకోలేనంతగా, బాధాకరంగా, ఒక్కోసారి అసహ్యం గా ఉంటాయి. 

శవ పంచాయితీ మొదలైంది దీపాల వెలుగు లో.. వీధి వీధినా పోలీసులే... ఆనందోత్సాహలతో కేరింతలు కొడుతున్నారు..ఊరంతా కదం తొక్కుతున్న మిలిటరీ బూట్లు...లాఠీలు...!

"మీ రాజొచ్చాడు... పాలు ఇవ్వండి... తాగుతాడు"

"మీ రాజు గారు పంచాయితీ పెడుతున్నారు రండీ.."   వెటకారాలు.. ఎకసెక్కాలు...

"మీ దేవుణ్ణి చంపేశాం....వచ్చి చూస్కోండి" .. కోపం... పగ... ఇన్ని నెలలు గా తమకి కంటి మీద కునుకు లేకుండా చేసిన రామరాజంటే ద్వేషం. ఇక ఈ అడవి లో భయపడుతూ తిరగాల్సిన పనిలేదన్న ఆనందం.

గుండె భారం దించుకొనేలా, గుండెలవిసేలా ఏడ్చే స్వాతంత్ర్యం కూడా లేదు గ్రామ ప్రజలకి.

రాజు చేత "అన్నగారూ" అని పిలిపించుకున్న చిటికెల భాస్కరనాయుడు గారు... రాజు విప్లవకారుడయ్యాక అతన్ని కలవడానికి ఇష్టపడని  భాస్కరనాయుడు గారు వచ్చారు రాజుని చూడ్డానికి. చనిపోయింది శ్రీరామరాజే అని గుర్తించే బాధ్యత అతనిదే మరి. రాజుతో పరిచయమున్న 50 మంది మున్సబులొచ్చారు రామరాజు ని గుర్తించడం కోసం. కట్లు విప్పి రాజు శవాన్ని చెట్టుకి జారేశారు. ఫోటోలు తీసే కార్యక్రమం ప్రారంభమైంది. హృదయ విదారకంగా ఉందా దృశ్యం.. చాతీ మీద పాయింట్ బ్లాంక్ లో కాల్చిన దానికి ఫలితంగా మాంసపు పీలికలు వేలాడుతూ మూడు పెద్ద రంధ్రాలు. రక్తం లో ముంచి తీసినట్టున్నాయ్ బట్టలు. తెల్లవాళ్ల రక్తపుటేరులు పారించిన రామరాజుని మాంసపు ముద్ద చేసి, అతని నెత్తురుని కళ్ళజూసి ప్రతీకారం తీర్చుకుంది వలసదారుడి ప్రభుత్వం....!

తెల్లవారిపోతుంది. శవం నుండి వాసన మొదలైంది. ఊరి శివార్ల లో దొరికిన కట్టెలతో చితి పేర్చారు. చితికి నిప్పంటించే ముందు గా రాజు ధరించిన ఖాకీ నిక్కరు లో లభించిన రక్తంతో తడిచిపోయిన మొల గడియారం, పుస్తకం స్వాధీనం చేసుకున్నారు పోలీసులు. వందల మంది చూస్తుండగా, సూర్యోదయం అవుతుండగా, రెండో సూర్యుడి లా చితి మండటం మొదలైంది. ఎన్నో భయాల మధ్య పోలీసులే చితా భస్మాన్ని తాండవ నది లో కలిపేశారు.

******************************************************************************

రాజు చనిపోయాక బ్రిటిష్ సేన కి కొండంత ధైర్యం వచ్చింది. ప్రత్యేక దళలాని వెనక్కి పంపించేందుకు ఏర్పాట్లు జరిగాయి. రాజుదళం లో ప్రధమ సేనాని అయిన "గంటం దొర" నాయకుడయ్యాడు. అతన్ని పట్టుకొనే పని మీద 15 కి పైగా పోలీస్ దళాలు గాలిస్తున్నాయి. ఆ సమయం లోనే "నడింపాలెం" గ్రామానికొచ్చిన గంటందొర "రామరాజు బ్రతికే ఉన్నడనీ, ముగ్గురు అనుచరులతో మాంచ్ ఖండ్ వెళ్ళాడనీ...జూన్ 2 నాటికి తానేంటో చూపిస్తానని" ప్రకటించాడు. అయితే పోలీసులకి పట్టుబడిన అగ్గిరాజు నుండి సమాచారం రాబట్టిన పోలీసులు చాలామందిని అదుపులోకి తీసుకున్నారు. ఉద్యమం మొదలు పెట్టిన రామరాజు లేకపోవడం, పోలీసులు పెట్టే బాధలు, సహకరిస్తే వచ్చే బహుమతులు ప్రజల్లో చాలా మార్పు తీసుకొచ్చాయి. ఏ గ్రామం ఉద్యమకారులని ఆ గ్రామ ప్రజలే కొట్టి చంపేయ్యడమో, ప్రాణాలతో పట్టుకొని పోలీసులకి అప్పగించడమో చేయడం సాధారణమయ్యింది.

మే 26 న జరిగిన ఒక సంఘటన మాత్రం ఉద్యమాన్ని పునాదులతో సహా పెకలించడానికి వీలుచేసింది. రాజుదళం లో ప్రధాన సభ్యుడయిన ఎండుపడాలు ని చంపేసినప్పుడు అతని దగ్గర రాజు వాడే "పూజ పెట్టె" (ఇది ఎవరో బ్రిటిష్ అధికారి వాడే లెదర్ బ్యాగ్. దాన్ని రాజు స్వాధీనం చేసుకొని వాడేవాడు.) దొరికింది పోలీసులకి. అందులో పుస్తకాలు, మ్యాపులూ దొరికాయి. ఏ యే గ్రామం నుండి ఎవరెవరు ఉద్యమం లో చేరినది, ఎప్పుడు చేరినదీ? ఎప్పుడు సెలవు తీసుకొని వెళ్ళిపోయినదీ మొత్తం వివరాలు రాసి పెట్టుకున్నాడు రామరాజు. అలాగే ఏ యే పోరాటాలలో ఎవరెవరు చనిపోయారో, ఎవరు కొండదళాన్ని పట్టివ్వడానికి ప్రయత్నించారో, ఆ గ్రామ ప్రజల మీద రామరాజు విధించిన సుంకాల వివరాలు కూడా అందులోనే ఉన్నాయి. ఈ సమాచారమంతా పోలీసుల చేతికి రావడం తో మొత్తం ఉద్యమకారులంతా పిట్టల్లా రాలిపోయారు.

 1924, జూన్ 7

గంటం దొర  చిన్న భార్య పోలీసులకి చిక్కింది. సరిగ్గా మూడు రోజుల తర్వాత అతని పెద్ద భార్య, పిల్లలు అతనికి భోజనం తీసుకువస్తుండగా "వలసం పేట" గ్రామం లో పోలీసులకి దొరికిపోయారు. గంటం దొర ఉన్న ప్రాంతం గురించి చెప్పక తప్పలేదు వాళ్ళకి.గంటందొర దళం, పోలీసు బెటాలియన్స్ కి మధ్య కాల్పులు జరిగాయి. ఆ కాల్పుల్లో ఎడమ తొడ విరిగి, తూటాలు శరీరం లోకి చొచ్చుకుపోయి కొనప్రాణం తో పోలీసులకి దొరికిపోయిన గంటందొరని బయొనెట్ తో పొడవటం తో కన్నుమూసాడు.కృష్ణదేవీపేట కి అతని శరీరాన్ని తీసుకొచ్చి, రాజు కి దహన సంస్కారం చేసిన చోటనే అంత్యక్రియలు జరిపారు. 

గోకిరి ఎర్రేసు ని పోలీసులు పట్టుకున్నారు. మల్లుదొరకి ఉరిశిక్ష విధించి, ఆ పై దానిని జీవిత ఖైదుగా మార్చారు. చాలామంది తెల్ల సైన్యం జరిపిన కాల్పుల్లో చనిపోగా, ఉద్యమం ముగిసిన తర్వాత సుమారు 300 మంది  జైలుకి పంపించ బడ్డారు. అందులో  నెల రోజుల శిక్ష నుండీ జీవిత ఖైదు వరకూ విధింపబడ్డవారు ఉన్నారు.

జూన్ నెలాఖరుకి, అంటే అల్లూరి శ్రీరామరాజుచనిపోయిన నెల రోజులకి,  ఫితూరీ ఆనవాలు లేకుండా పోయింది. పోరాటం ముగిసింది...!

****************************************************************************

12 సంవత్సరాల తర్వాత...

Indian national congress ప్రభుత్వాలు ఏర్పడ్డాయి. ముఖ్యమంత్రిగా ఉన్న C. రాజ గోపాలాచారి గారి చొరవ తో  చాలామంది మన్యం వీరులు విడుదల  అయ్యారు. ఇలా విడుదలయ్యి స్వేచ్చా ప్రపంచాన్ని చూసిన వారిలో మల్లుదొర, గోకిరి ఎర్రేసు కూడా ఉన్నారు.

ఉద్యమం లో కీలక పాత్ర వహించినా గానీ  వ్యసనాల కారణం గా రామరాజు చేత వెలివేయబడి, పోలీసులకి పట్టుబడిన మల్లుదొర, జైల్ నుండి విడుదలయ్యాక, 1952 లో పార్లమెంట్ కు నామినేట్ అయ్యి హస్తిన లో అడుగుపెట్టాడు.

రామరాజు ని చివరి వరకూ నమ్మి, అందరికీ దూరమైన గోకిరి ఎర్రేసు. .. ఒక సొరకాయ తంబురా చేత బూని కృష్ణదేవి పేట వీధులలో తత్వాలు పాడుతూ, భిక్షక వృత్తి చేపట్టాడు తన చివరి రోజుల్లో.

 ఏమయిపోయాడో లోకానికి తెలియని అగ్గిరాజు 1936 లో అండమాన్ సెల్యులర్ కారాగారం లో  అనామకం గా కన్నుమూసాడు.

ఇక రామరాజు వెనకే వెన్నంటి నడిచీ, రాజు ఆశయాలకి అనుగుణం గా మసలుకొన్న గంటందొర. ఆ రాముడి తో ఆ లక్ష్మణుడు అడవికి నడిస్తే, ఈ రామరాజు తో చావు లోనూ తోడు వెళ్ళిన గాం గంటం దొర  ఇదిగో..... ఇలా రాజుగారి పక్కనే , విప్లవాగ్ని అల్లూరి శ్రీరామరాజు తో పాటూ విశ్రాంతి తీసుకుంటున్నాడు.

(కృష్ణదేవి పేట లో అల్లూరి మరియు గంటం దొరల సమాధులు. కొద్ది కాలం కిందట వీటికి మెరుగులు దిద్దారు)

*******************************************************************************

"ఉద్యమ సాఫల్య వైఫల్యాల మీద చర్చ అనివార్యం. ఉద్యమ నేత దృష్టి, పంధా, తాత్వికతల గురించి అంచనాలూ అవసరమే. నిజానికి అదొక పాఠం. అంతకంటే కూడా, ఒక సదాశయం కోసం జరిగిన రక్త తర్పణలనీ, త్యాగాలనీ, ఆ ఆశయం కోసమ్ ఒక తరం పడిన వ్యధనీ,బాధనీ, క్షోభనీ, అన్నిటికీ మించి ఆ తరం  కార్చిన కన్నీళ్లని అలా గాలికి వదిలివేయడం ఒక తప్పిదం. ఒక ద్రోహం. కాబట్టే ముందు తరాలు, ఆ ఉద్యమం నీడ, ఆ నేత నీడ కాలం మీద ఎలా పరుచుకున్నాయో చూడాలి. అదొక స్పూర్తి."

--- శ్రీ గోపరాజు నారాయణరావు

*********************************************************************************
అల్లూరి సీతారామరాజు గారి మీద ఎవరెవరు పుస్తకాలు రాశారో, అవి ఎక్కడ దొరుకుతాయో పెద్దగా సమాచారం లేదు.నిజానికి శ్రీరామరాజు మీద రాయబడిన పుస్తకాలు ఉన్నాయి కానీ వాటి వివరాలు తెలియవు. పైగా రామరాజు స్వాతంత్ర్యం వచ్చేవరకూ బతికే ఉన్నాడనీ, అతనికి 8 మంది భార్యలనీ,బెండపూడి లో ఉన్న సాధువే రామరాజనీ విచిత్రమైన కధలూ, వాటిని సొమ్ము చేసుకుని హడావిడి చేసే టీవీ కార్యక్రమాలూ, రామరాజుని ఒక బందిపోటు దొంగ, భూకబ్జాదారుడి గా చిత్రీకరించిన కధనాలు పుట్టుకొచ్చిన సంఘటనలూ ఉన్నాయి. ఈ తెలుగు గడ్డలో పుట్టి ,పాతికేళ్ళ వయస్సు లో ప్రపంచం లోని అతిపెద్ద సైనిక శక్తి పై అమాయకప్రజల చేత తిరుగుబాటు చేయించీ, దాదాపు రెండేళ్ల పాటు పోరాటం చేసి, అతి తక్కువ వయస్సులోనే వీరమరణం పొందిన ఒక మహనీయుడి గురించి భావి తరాలకి తెలియజేసే ప్రయత్నాలు జరగకపోవడం బాధాకరం.  రాజకీయనాయకుల మీదా, క్రీడాకారుల మీదా, కవుల మీదా స్కూల్ పాఠ్యపుస్తకాల్లో పాఠాలున్నాయి గానీ ఈ తెలుగోడి మీద ఏ తెలుగు పాఠ్యపుస్తకం లోనూ, ఏ సోషల్ స్టడీస్ పుస్తకం లోనూ లేకపోవడాన్ని ఏమనాలో?.  అతని గురించి తెలుసుకోడానికి అందరికీ అందుబాటులో ఉన్న, అందరికీ అర్ధమయ్యే విధంగా ఉన్న ఏకైక మార్గం... అల్లూరి సీతారామరాజు సినిమా. రామరాజు గురించి ఎంతో రిసెర్చ్ చేసి,  తెలుగు చలన చిత్రాలలో గర్వంగా చెప్పుకోదగ్గ గొప్ప సినిమా తీసి,(అందులో కొన్ని కల్పితాలున్నా సరే) తన అద్బుతమైన డైలాగ్ డెలివరీ తో మంత్రముగ్ధుల్ని చేసి, అల్లూరి గురించి తెలుసుకోవాలనే తపనని నాలో కలుగజేసిన  సూపర్ స్టార్ కృష్ణ గారికీ, ఆ సంభాషణలు అందించిన మహారధి గారికీ, రామరాజు మీద రాయబడిన పుస్తకాలన్నిటినిటి మీదా పరిశోధన చేసి,  ఓ గొప్ప పుస్తకాన్ని రాసిన శ్రీ గోపరాజు నారాయణ రావు గారికీ ఈ సిరీస్ అంకితం.

సరదా పోస్టులు రాసుకునే నా చేత ఇలాంటి సిరీస్ రాసేలా ప్రోత్సహించిన ఆలమూరు  సౌమ్య గారికీ, తమ విలువైన సమయాన్ని వెచ్చించి ప్రతీ పోస్టుకీ వ్యాఖ్యల ద్వారా ప్రోత్సహించిన నా మిత్రులకీ ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు.

జై..హింద్..!